مجموعه اداری ـ تجاری شریعتی
Shariati Comercial Complex
گروه طراحی ارش بعد چهارم فضا / پانته آ اسلامی، علیرضا شرافتی
اتفاق اول -بلند مرتبه سازی
از اواخر سالهای 1800 و با پیشرفت صنایع فولادی و اختراع آسانسور توسط آمریکا نخستین ساختمانهای بلند بعنوان سمبل مدرنیته در شیکاگو به اجرا در آمدند و از آن تاریخ تاکنون ساخت ساختمانهای بلند مرتبه همواره مورد بحث اندیشمندان علوم مختلف اجتماعی و اقتصادی بوده است. با توجه به مشکلات فرهنگی و اجتماعی که ساخت و ساز اینگونه به همراه دارد ولیکن بعلت افزایش بیش از حد قیمت زمین در شهرهای بزرگ، سرعت در ساخت و ساز و تمرکز شبکه های تاًسیساتی کماکان یکی از گزینههای اصلی توسعه به شمار میروند. علاوه بر این به سبب دیده شدن مورد توجه سیاستمداران نیز واقع شده است.
اتفاق دوم -هایبرید
کلمه هایبرید (Hybrid) از علم ژنتیک و به معنی جانور یا گیاهی از ترکیب دو نژاد مختلف میباشد و در اصطلاح معماری متفاوت از کلمه چند عملکردی (mixed-use) میباشد. با توسعه فناوری در اوایل قرن بیستم دیگر هدف سرمایه گذاران ساخت یک ساختمان به عنوان یک عملکرد (مثلاً مرکز تجاری) نبود بلکه آنها با توجه به افزایش روز افزون قیمت زمین حداکثر ممکن فضا را میساختند تا بتوانند در آینده با عملکردهای گوناگون آن را پر کنند. تفاوت اصلی ساختمان هایبرید با ساختمان چند عملکرده جاری بودن لایههای زیر پوستی شهر در آن میباشد و درحقیقت شهری کوچک درون شهر میباشد.
اتفاق سوم -تهران دهه هشتاد
با توجه به نیاز شهر تهران به هزینه جهت انجام پروژههای زیر بنائی و رو بنائی از یکسو و وجود پولهای سرگردان در دست مردم حجم زیادی از پروژههای چند عملکردی در نقاط مختلف تهران بدون انجام مطالعات پایه و امکان سنجی صورت گرفت و چهره شهر به ناگاه با پروژههای متعدد چند عملکردی (نه هایبرید) روبرو شد. ساختمانهای اولیه با توجه به کمبود فضای عمومی در شهر با استقبال بی نظیر مردم روبرو شد (همانند پالادیوم و کوروش) ولی مشخص نیست که چه سرنوشتی در انتظار 30 مرکز تجاری دیگر که در سالهای گذشته مجوز ساخت گرفته اند خواهد آمد.شاید این پروژهها به لحاظ حداکثر استفاده از زمین، تخصیص پارکینگ لازم و ایجاد نقاط تاکید درشهرها موفق باشند ولی بایستی دید که آیا توانایی سازگاری با بافت اطراف را دارند؟ آیا بافت اطراف و شبکههای عبوری وجود این پروژهها را تحمل خواهد نمود؟با توجه به رکود فعلی کسب و کارو عدم وجود شرکتهای چند ملیتی تقاضایی جهت فضای اداری خواهد بود؟ با توجه به بازار سنتی وعدم وجود برندهای معتبر فضاهای انبوه تجاری با چه محصولاتی پر خواهند شد؟آیا این پروژهها قادر خواهند بود جای خالی فضاهای عمومی در شهر را پرنماید؟ و از همه مهمتر با توجه به موارد فوق و عدم انطباق برنامه پروژه با خواستههای آحاد جامعه آیا این پروژهها موجب بالندگی معماری خواهد شد؟
منتشر شده در شماره 49 فصلنامه معماری و ساختمان