مجله تخصصی معماری و ساختمان نشریه معماری و ساختمان
مجتمع مسكوني سايه
شایسته دریافت پلاک نقره ای میزان معماری
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
مشخصات پروژه:
نام پروژه: مجتمع مسكونی سايه
نام کارفرما/کارفرمایان: شركت سرمايه گذاری مسكن جنوب
موقعیت پروژه: شيراز، بلوار فضيلت، خيابان شهداي حج، بلوار بدر
نوع پروژه: مسکونی و طراحی شهری
طراح / طراحان: آتليه معماري اكنون، محمود امیدبخش ، عاطفه محرری
زمانبندی پروژه: 1396 – 1397
مشخصات پروژه: محوطه به متراژ ٧٨٣٠,٥٥ مترمربع واقع در جنوب شرقي شيراز – سطح اشغال هر بلوك ٤٢٨ مترمربع با زيربنا ٤٥٠٠ متر مربع
اشاره:
بازطراحي مجتمع مسكوني سايه با هدف بهبود كيفيت زندگي و ارتقا هويت معماري آن مجموعه در سال ١٣٩٧ به سفارش “شركت سرمايه
گذاري مسكن جنوب” در دستور كار “آتليه معماري اكنون” قرار گرفت.
قبلا توده گذاري در سايت انجام شده بود و اسكلت بتني ٥ بلوك ٩ طبقه شامل ١٧٥ واحد مسكوني در ٢٣٠٠٠ مترمربع زيربنا جهت
بازطراحي به ما واگذار شد.
دشواري كار از ابتدا فراتر از مسايل معمارانه و متوجه اقتصاد ورشكسته و زمان عقب افتاده پروژه بود، از سوي ديگر آسيب شناسي دقيقتر،
خبر از وجود مشكلات ساختاري و كاركردي عديده، در كنار كمبودهاي فني و زيبايي شناسانه را مي داد. كه حل آن بدون مشاركت بيشتر
كارفرما و مخاطبان و ذينفعان پروژه مقدور نبود. جلب همكاري كارفرما براي سرمايه گذاي بيشتر در پروژه با ارايه راهكارهايي در حوزه
اقتصاد معماري و همچنين سهيم شدن در سرمايه هاي معنوي آتي آن از يك سو و راضي كردن خريداران و مخاطبان جهت همراهي با
تغييرات احتمالي و تامين زمان بيشتر براي اعمال تغييرات با جلب مشاركت آنها در فرايند مطالعات و نويد ارزش افزوده بالاتر به ثمر نشست.
حوزه تاثير پروژه مي توانست از حدود سايت و محدوده آن بيشتر شود چرا كه موقعيت شهري(در جنوب شرقي شيراز) و مقياس آن،
ظرفيت لازم براي تبديل شدن به يك پروژه محرك توسعه در يك منطقه كم برخوردار را داشت.
لذا ما بر آن شديم تا با ارتقا و افزايش حوزه نفوذ معمار و معماري و تاثيرگذاري بيشتر و در نتيجه كسب اعتماد بيشتر جامعه حرفه اي و
مخاطب بتوانيم به نقش فعالتري در حوزه معماري و طراحي شهري نائل شويم.
در كنار اين همه، سعي در تعديل توده گذاري متراكم موجود با بهره گيري از طراحي منظر، حفظ سادگي و خوانايي پروژه و هويت بخشي
به آن در كنار حل نيازهاي اقشار مخاطب از اهداف اصلي ما بود. در اين راستا حشو و زوايد از جداره ها و بدنه پروزه حذف شدند و لبه ها و
مرز ها در پروژه فعال شدند تا درون و بيرون بنا را به تعامل بيشتر با خود دعوت كنند. با تراوا كردن غشا بيروني و متخلخل كردن پوسته
نما بر آن شديم كه با وجود پاكت حجمي از پيش تعريف شده و اقتصاد فضايي محدود، احساس گشايش فضايي را به ماهيت دروني بنا و
حرمت و حجاب را به نمود بيروني آن ببخشيم. به نحوي كه عادات و نيازهاي عملكردي مخاطبان (از جمله استفاده از تراس به جاي انباري
و آويزان كردن لباس ها) از ديد عموم پنهان بماند. در كنار آن بازي هاي حجمي و فرمي و استفاده سطوح گسترده آجر در اشكال مختلف،
كه عمدتا با ضرورتهاي كاركردي و تاسيساتي همنوايي مي كرد نيز به كاهش صلبيت توده بنا كمك كرد..