ساختمان مرکزی کهن سرام

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

ساختمان مرکزی کهن سرام

شایسته دریافت پلاک طلائی میزان معماری

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text] [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

مشخصات پروژه:

نام پروژه: ساختمان مرکزی آجر کهن سرام

نام کارفرما/کارفرمایان: آقای کهن پور

موقعیت پروژه: تهران، اتوبان ستاری، نرسیده به خروجی خلیل آبادی، نبش شقایق 8

نوع پروژه: اداری

طراح / طراحان: دفتر طراحی هوبا طرح – هومن بالازاده

زمانبندی پروژه: 1395 – 1399

مشخصات زمین پروژه: 213 متر مربع

تیم طراحی: پریما جهانگرد، محسن طهماسبی، مصطفی داداش پور مقدم تهرانی

تیم طراحی جزئیات: بهرام افسری، محسن طهماسبی

اجرا و نظارت: محسن طهماسبی

ماکت: مهران علی نژاد

تاسیسات برقی: شرکت فادکو

تاسیسات مکانیکی: ایمان ایل بیگی

گرافیک: شفق کیا، سیده مریم اقلیمی

مبلمان: شرکت هارمونی

عکس: استودیو دید، پرهام تقی اف

اشاره:

آیا دانه بندی یک ساختمان می تواند در سیمای شهری تغییر استراتژیک ایجاد کند؟ سایت این تک دانه در موقعیتی واقع شده که مقیاس شهری و محله ای به طور هم زمان وجود دارد. ایجاد یک ساختار خنثی در مقیاس شهری و یک بیان قابل درک در مقیاس محلی با الگویی که به نسبت فاصله و مقیاس محله و شهر بتواند به طور همزمان کار کند در این سایت مورد مساله بوده.

داستان پروژه از طراحی دفتر مرکزی یک کارخانه آجر سازی بر اساس یک اسکلت موجود شروع شد. رسیدن به یک روش برای باز تعریف رزولوشن شهر از طریق ابزاری که در اختیار کارخانه آجر سازی بود هدف طراحی پروژه قرار گرفت‌.

باز تعریف دوگانه های موجود در ساختمان از شهر آغاز می شود، پیچیدگی و سادگی، تغییر پذیر یا ثابت بودن، برون گرایی یا درون گرایی، نگاه به بیرون و نگاه به درون، بسته بودن یا باز بودن، همگی این موارد دوگانه می تواند همزمان تعریف شود به جای آن که در یک تصمیم قطعی آن را در یک وضعیت صفر یا یک مشخص کرد. بنابراین در این پروژه سعی بر آن شده که تصمیم بین دوگانه ها در این نقطه مشخص قرار نگیرد و مدام از دو مفهوم متضاد به حالتی طیف گونه تغییر نماید.

بنابر سوالات مطرح شده در این پروژه، موجودی سلولی ساخته شد که با نسل ما قبل خود تفاوت ساختاری داشت. اسم این موجود آجر عینکی بود که دارای عنصر شفاف در میان خود بود و هم زمان سفت کاری، نازک کاری و عایق کاری را به وجود می آورد، و در عین حال دیگر صلب نبود و می توانست شهر را از درون خود ببیند ولی این نقش برای او کم بود.

او دیگر فقط یک دیوار نبود، بلکه پنجره بود. او فقط یک پوسته نبود، بلکه سازماندهی درونی را نیز از بیرون به داخل برقرار می نمود. او همیشه رفتاری ثابت در ساختمان نداشت، می‌توانست باز و بسته شود. او نور طبیعی را به گونه ای مرموز وارد فضا می نمود که خوانش فضا را در حالت تعلیق گونه قرار می داد. همچنین زمانی نور مصنوعی فضا را نیز فراهم می کرد. او باعث شد که ساختمان زمانی درون گرا و زمانی دیگر برونگرا شود. او بسیار سختگیرانه کسی را به جز خودش در ساختمان راه نمی دهد. او با آنکه به هندسه خود بسیار پایبند است ولی باعث شده که دیگر دیوارهای داخلی معنای خود را از بیرون بگیرند و جداره بیرونی و درونی جایگاه خود شان را مدام در پروژه عوض کنند. نفوذ پذیری واژه مورد علاقه آجر عینکی است زیرا با نفوذ از بیرون به داخل و تعریف تقسیم بندی داخلی فضاها و با جای دادن فضای سبز در قسمتهای نفوذ کرده توانسته مرز بین داخل و بیرون را باز تعریف کند. وی از طریق ماهیت نیمه شفاف خود و واژه ( نفوذ پذیری ) همواره سعی در آشتی دادن رابطه درون و بیرون دارد.

آجر عینکی باعث شده که پروژه بین دوگانه های مختلف به جای انتخاب سفید یا سیاه تشکیل یک طیف وسیع تر خاکستری دهد که معنای عناصر در آن جابجا شوند. دوگانه هایی مانند جداره تک جداره به دو جداره، تبدیل جداره بیرونی به جداره درونی، تبدیل کیفیت درونگرا در روز به کیفیت برونگرا در شب، جداره صلب و نیمه شفاف، در هم آمیختگی دوگانه ها باعث تعلیق در انتخاب شده که شخص آجر عینکی خیلی در آن اصرار دارد .

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]