مجله تخصصی معماری و ساختمان نشریه معماری و ساختمان
گزارش مراسم تقدیر از مهدی علیزاده سقطی
همزمان با مراسم اهدای جوایز هشتمین جایزه معماری داخلی ایران
تهران – مهر ماه 1394
طبق برنامه هر ساله (از سال 1390) مراسم تقدیر از معمار معاصر ایرانی همزمان با مراسم اهداء جوایز معماری داخلی ایران برگزار گردید. هدف از این تقدیر ارز نهادن به تاثیر گزاری این معماران (تقدیر شدگان) در سطح کشور است، که در حزه های طراحی، اجرایی، آموزشی، فرهنگی باعث تحول بوده و دربسیاری از موارد راهگشا و پایه گذار در روش های نوین و با ارزش های معنوی در جامعه حرفه ای بوده اند.
یادآوری می نمائیم، شرط انتخاب این عزیزان در هر سال نتیجه حاصل از مطالعه و عملکرد ایشان در دوران کار حرفه ایشان بوده که این روند همواره و با حضور و استقبال معماران کشور هر ساله پربارتر و توسط مجله معماری و ساختمان برگزار می گردد.
احمد زهادی
باسلام و احترام
تشکر از تشریف فرمائیتان و خیر مقدم ویژه عرض می کنم خدمت آقای دکتر انتظامی.
قبل از هر چیز از طرف هر دو رسانه معماری و ساختمان و 2A از شرکت کناف ایران به عنوان تنها حامی هشتمین جایزه معماری داخلی ایران و پنجمین دوره تقدیر از معمار معاصر قدردانی می کنم.
اشاره کوتاهی دارم به سال 87 همزمان با مراسم اولین جایزه معماری داخلی ایران که از دوست و همکاران سرکار خانم سهیلا بسکی تقدیر شد، جای ایشان در بین ما خالی و اندیشه های ایشان همیشه باقی است امسال پنجممین دوره تقدیر از معمار معاصر را در خدمت شما هستیم. هدف از برگزاری این مراسم، تقدیر از معماران و پیشکسوتان معماری در کشورمان است که در سال های گذشته ما را در زمینه طراحی، تحقیقات و پژوهش، آموزش و پایبندی به اصول و چهار چوب های ریشه ای بخصوص در موضوع معماری را در نظر داشته اند. انشاالله این روند در آینده و امسال این مراسم به مهندس مهدی علیزاده اختصاص دارد.
در چهار دوره قبل از اساتید محترم، نادر اردلان، دکتر ایرج اعتصام، بهرام شیردل و فریارجواهریان تقدیر شد.
سپس زهادی، بهرام، شیردل( به عنوان معماری که در دو سال گذشته تقدیر شده بود) را به جایگاه دعوت نمود و شیردل موارد زیر را سخن گفت:
برای من افتخار بزرگی است که از معماری به اسم آقای مهدی علیزاده تقدیر کنم و از ایشان هم به خاطر کارهای زیادی که در گذشته انجام داده اند و هم به خاطر کارهایی که در آینده انجام خواهند داد تشکر کنم و این را وظیفه خود می دانم که آثار و افکار ایشان را به دلیل ارزشمند بودنشان همیشه حمایت کنم.
به یاد می آورم که مهندس هادی میرمیران چند بار به من گفتند که همیشه آرزو داشتند که با آقای علیزاده همکاری می کردند و همیشه راجع به کارهای ایشان صحبت می کردیم. مسئله ای که مسلم است این است که تا آنجایی که به یاد می آورم در چندین دهه اخیر معماری به درایت، دقت و قدرت آقای علیزاده نداشتیم و معماری ایشان برای من الهام بخش بوده و من از ایشان متشکرم.
پس از آن از خانم فریار جواهریان به جایگاه دعوت گردید، او هم موارد زیر را گفت:
من از جنبه ی دیگری از آثار مهندس علیزاده می خواهم صحبت کنم. درباره اثری است که من بارها و بارها در فضای آن بوده ام و در آن زندگی کردم و آن ساختمان مسکونی فرشید مثقالی است که یکی از زیباترین کارهایی است که در کوچه ای با شیب خیلی تند در یوسف آباد قرار گرفته. این ساختمان دارای حال و هوای بی نظیری است و آنقدر این فضای جالب است که فرشید مثقالی بعد از برگشتن از اروپا و آمریکا باز هم به این فضا بازگشت و زندگی می کند.
دکتر ایرج اعتصام نیز به عنوان مدیر عامل بنیاد معماری میرمیران و یک از پیشکسوتان معماری کشورمان که در سه سال گذشته توسط فصلنامه معماری و ساختمان تقدیر شده است به همراه حمید میرمیران به عنوان رئیس هیات مدیره بنیاد معماری میرمیران به جایگاه دعوت شدند.
قرائت متن لوح توسط حمید میرمیران:
بنام یگانه ممار هستی
جریان نوین معماری ایران که من به آن متعلق هستم تلاش دارد نوعی معماری بیافریند که معماری گذشته این سرزمین کهن را تداوم و تکامل بخشیده، بتواند جایگاه خاصی در معماری جهان را به خود اختصاص دهد.
سید هادی میرمیران
جناب آقای مهندس مهدی علیزاده سقطی،
بنیاد معماری میرمیران مفتخر است به پاس یک عمر فعالیت های موثر و ارزشمند جنابعالی در زمینه حرفه معماری که بی شک آثار ارزنده و ثمرات و درخشانی در پی داشتند و موجبات غنای بیشتر و ارتقاع فرهنگ والای معماری این مرز و بوم را فراهم نموده است این لوح تقدیر را به حضورتان تقدیم دارد. امید است جامعه حرفه ای کشور همواره بیش از پیش فعالیت های موثر و ارزشمند آن جناب بهره مند و مستفیض گردد.
درادامه ایرج کلانتری ( عضو هیات دبیران جامعه مهندسان معمار ایران) به جایگاه دعوت شده و موارد زیر را ایراد نمودند: تنها چیزی که می توانم بگویم این است که من و آقای علیزاده هم دوره بودیم در دانشگاه و از هم دوره ای هایی بودند که من از ایشان کار یاد گرفتم به خاطر توجه خاصشان در طراحی، نکته ای که از آقای علیزاده یاد گرفتم این بود که معماری یک کار چند نظمی است و می تواند به هر نظمی که دخالت در خلق ایده اش دارد نگاهی محترم داشته باشد و هیچ بخشی را نادیده نگیرد.
در این لحظه از علیرضا قهاری (ریاست انجمن مفاخر معماری ایران) به جایگاه دعوت گردید و او هم موارد زیر را سخن گفتند:
ضمن عرض سلام
از آقای مهندس زهادی که به مسئولیت اجتماعی اشاره کردند سپاسگزارم. توجه به مسئلیت اجتماعی بسیار بجا بود برای همه ما که در هر حرفه ای و در هر کجا هستیم تا مسئولیت اجتماعی خود را فراموش نکنیم. این مسئولیت به گردن ما است البته اگرچه جهان هم تازگی به این نتیجه رسیده است، ایرانی ها نیز این موضوع را رعایت می کنند و در وجودشان هست.
درباره آقای علیزاده می توانم بگویم که یکی از انگشت شمار مهندسان مسئولیت پذیر است.
مسئولیت اجتماعی که اشاره می شود را ایشان به نحو احسن در تمام زندگیشان داشته اند. من در سال 58 با ایشان آشنا شدم که تازه انقلاب شده بود که با تمام مشکلاتی که وجود داشت ایشان اولین طرح تولید معماری را به دانشگاه هنرهای زیبا ارائه دادند. طراحی را ارائه دادند که بعد ها زبربنای برنامه های مرکز بزرگی مانند جهاد دانشگاهی شد. که این همان مسئولیت اجتماعی را نشان می دهد.
از دیگر اشخاصی که به جایگاه دعوت شدند دکتر آرلن استفانیان ( ریاست هیات مدیر کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران) بودند که لوح تقدیر را با مضنون زیر قرائت نمودند: معمار گرانقدر مهندس مهدی علیزاده، هم نفس با هشتمین دهه تپش پنجره های معماری در پردیس هنرهای دانشگاه تهران به یمن کوشش بی دریغ شما در ارتقای معماری ایران زمین و به پاس یک عمر تلاش حرفه ای، لوح سپاس پیش روی از طرف کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران پیشکش می گردد.
در پایان ضمن دعوت ازدکتر عبدالرضا محسنی به جایگاه ایشان متن لوح تقدیر را به عنوان (رئیس انجمن مهندسان معماری داخلی ایران) به شرح زیر قرائت نمودند:
جناب آقای مهندس مهدی علیزاده، این لوح یادبود به منظور قدردانی اززحمات و تلاش های ارجمند جنابعالی در معرفی دستاوردهای مادی و معنوی فرهنگ و تمدن ایران زمین و ارتقا حرفه معماری از طرف جامعه مهندسان معماری داخلی ایران تقدیم می گردد. سلامتی، سعادت و توفیق روز افزون شما را از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم.
پس از اهداء تقدیرنامه های مذکور، از مهندس علیزاده جهت صحبت دعوت شد، او گفت:
80 سال، من که خیلی لذت بردم، جای شما خالی. یک هشدار می خواهم بدهم، من به یاد می آورم که اول دورانی با گرز و بعد با بیل، کلنگ و کمی گندم آمد و بعد دورانی آمد که از 1750 تغییر قوی تر شد و با تبدیل مواد جهانی را خلق کردیم. یکی از چیزهایی که من باهاش مشکل دارم شهر است. بنیان شهر با 4 نفر نهاده شده کلانتر، کاهن، سرباز و پیل ور( شکارگر بدنبال سکه). امروز آن چیزی که ما به آن اصطلاح شهر می دهیم که من خیلی زندگی در آن را دوست دارم و برای زندگی هم قسمت شلوغش را انتخاب می کنم، تبدیل شده به گران قیمت ترین، طاقت فرساترین و خطرناکترین پدیده ممکن در دوران ما، با این هزینه ای که دارد.
جهان جدید با پلاریزه شدن آدم ها یا به بیان بهتر، ذهن کنشگر معطوف به توده در سراسر آن، رشد کرده که یکی از نشانه های اخیرش هم تهاجم مهاجرت بود. من هیچکدام از این موارد را کوچک نمی دانم زیرا حرکت بسایر بزرگی است و ما داریم میرویم به سمت موارد کوچک که من نام آن را جهان پلاریزه می گذارم. برای شما خوشی و سلامتی آرزو دارم و امیدوارم که همه شما بعد از 80 سالگی 15 سال دیگر هم عمر کنید.
 |
 |